Jaskra, zwana też glaukomą, to choroba, mogąca rozwijać się, nie dając żadnych objawów. Dlatego też, często wykrywana jest całkiem przypadkowo, podczas rutynowej kontroli u okulisty. Czym jest jaskra? Jakie symptomy powinny nas zaniepokoić i kto znajduje się w grupie ryzyka zachorowania na tę groźną chorobę?
Czym jest jaskra?
Jaskra to zespół chorób, które charakteryzują się podwyższonym ciśnieniem wewnątrzgałkowym, zagłębieniem i postępującym zanikiem tarczy nerwu wzrokowego oraz postępującymi ubytkami w polu widzenia. Te trzy cechy stanowią pełny obraz choroby, jednakże pierwsza z nich pojawia się najwcześniej i uruchamia domino. Prawidłowe ciśnienie wewnątrzgałkowe wynosi od 10 do 21 mmHg, przeciętnie jest to 16mmHg. Jednakże, czasami nie przesądza to o pojawieniu się jaskry. Można mieć bardzo wysokie ciśnienie wewnątrzgałkowe i nie doznać ani uszkodzenia włókien nerwu wzrokowego ani ubytków w polu widzenia. Niestety, działa to także w drugą stronę. Jaskra z normalnym ciśnieniem może rozwijać się u osoby, u której nie stwierdzono podwyższonego ciśnienia wewnątrzgałkowego. Mówi się o jaskrze pierwotnej i wtórnej. Pierwsza odmiana choroby jest uwarunkowana genetycznie, druga powstaje często na skutek urazów i schorzeń gałki ocznej. Jaskra to choroba nieodwracalna, a nieleczona prowadzi do pogorszenia stanu, a niekiedy do całkowitej utraty wzroku.
Jak rozpoznać chorobę?
Jaskra może przebiegać bez najmniejszych objawów. Jednakże, symptomy, których nie powinniśmy bagatelizować to światłowstręt, łzawienie i ból oczu. Z reguły, jaskra zaczyna się od utraty widzenia bocznego. W zaawansowanym stadium choroby dochodzi do ostrych ataków, charakteryzujących się bardzo silnym bólem oka z połowicznym bólem głowy oraz widzeniem kół tęczowych wokół źródeł światła. Atakowi jaskry towarzyszą często, także bóle brzucha, mdłości i wymioty. W przypadku ostrego ataku, należy natychmiast zgłosić się do lekarza. W niektórych przypadkach, tylko szybka operacja jest w stanie uchronić przed nieodwracalną utratą wzroku.
Kto znajduje się w grupie ryzyka?
Większym ryzykiem zachorowania na jaskrę objęte są osoby, u których jaskra występuje rodzinnie, a także chore na cukrzycę, miażdżycę, hiperlipidemię, nadciśnienie i dużą krótkowzroczność. Ponadto, jaskra występuje częściej u osób palących papierosy, cierpiących na migreny, przyjmujących sterydy, przeżywających długotrwały stres oraz u osób starszych.
Leczenie
Aby rozpoznać jaskrę konieczne są regularne wizyty u okulisty. Niestety, choroby tej nie da się całkowicie wyleczyć, lecz można powstrzymać jej rozwój. Jaskrę najczęściej leczy się kroplami. Jednakże, w niektórych przypadkach konieczne jest wykonanie operacji. Jest to choroba przewlekła, dlatego też, kluczowe znaczenie ma profilaktyka i wczesne jej rozpoznanie. Będąc w grupie ryzyka zachorowania na jaskrę, należy zadbać o to, aby kontrole u okulisty były częstsze.
Od redakcji:
Artykuł prezentuje rzetelne informacje o tematyce związanej z ochroną narządu oraz korekcji wad wzroku, opracowane przez wykwalifikowaną kadrę zespołu Zdrowym okiem. Nie zastąpi on jednak fachowej porady u specjalisty – okulisty lub optometrysty.
