Retinopatia cukrzycowa to powikłanie spotykane przy obu typach cukrzycy. Choroba podstępna i niebezpieczna, bo jej objawy mogą być całkowicie niezauważalne, a jednocześnie może doprowadzić do całkowitej utraty wzroku. Co warto wiedzieć o retinopatii, nawet jeśli nie masz cukrzycy?

Co powoduje retinopatię cukrzycową?

Wysoki poziom glukozy we krwi oraz wysokie ciśnienie charakterystyczne dla cukrzyków powodują zwiększenie przepływu krwi. To owocuje pogrubieniem błony gałki ocznej. W wyniku tego siatkówka odczuwa niedobór płynów, a jej uszkodzone komórki zaczynają ratować się poprzez tworzenie nowych naczyń krwionośnych. Są one jednak kruche, pękają i krwawią, a krwotoki te upośledzają widzenie. Przy gwałtownym krwawieniu, jakie występuje w retinopatii proliferacyjnej, może dojść do nagłej utraty wzroku.

Pacjenci często nie wiedzą, że cierpią na retinopatię, bo jeśli nie badają się w kierunku jej diagnozy , to w czasie kiedy choroba postępuje (błona się uszczelnia, tworzą się nowe naczynia), oko ani nie boli, ani nie pogarsza się widzenie. Najbardziej niebezpieczną sytuacją jest ta, kiedy pacjent nie ma pojęcia o tym, że ma cukrzycę. Wtedy nie bada się na okoliczność retinopatii i nierzadko, kiedy dochodzi do jej diagnozy, jest już za późno na leczenie.

Na co być szczególnie wrażliwym?

Mimo że retinopatia nie boli, to ze względu na krwawienia występujące w oku w polu widzenia pojawia się niekiedy ciemna plamka. To wynaczyniona krew, która po kilku dniach czy tygodniach się wchłania. Jeśli zauważyłeś u siebie taki objaw, powinieneś jak najszybciej zgłosić się do lekarza okulisty. Inne objawy, które mogą świadczyć o retinopatii, to nieostre widzenie, pogorszenie się widzenia w ciemności oraz dłuższy niż zazwyczaj czas przyzwyczajania się oka do jasnego pomieszczenia.

Osoby cierpiące na cukrzycę obu typów powinny też przynajmniej raz do roku odwiedzać okulistę i przebadać się na okoliczność tej choroby. Badanie polega na obejrzeniu dna oka za pomocą oftalmoskopu oraz – ewentualnie – badania angiografią fluoresceinową. Jest to o tyle ważne, że jak wynika z badania Barometr RC, aż co trzeci cukrzyk ma retinopatię. Zazwyczaj pojawiają się oni u okulisty dopiero wtedy, kiedy mają już odczuwalne problemy ze wzrokiem, a wtedy leczenie jest trudniejsze (a bywa, że jest już na nie za późno). Osoby, które są w grupie ryzyka zachorowania na cukrzycę, powinny badać się co dwa lata.

Jak się leczy retinopatię?

Wszystko zależy od tego, kiedy doszło do wykształcenia się retinopatii i na jakim jest etapie. Przede wszystkim poprzez farmakologię, która uszczelnia naczynia krwionośne. Stosuje się też zabiegi laserowe, które wypalają naczynia krwionośne. Inne metody to np. kriopeksja (wykorzystanie niskiej temperatury do zniszczenia obwodowych części siatkówki). Metodę leczenia retinopatii dobiera lekarz, ale najważniejsza jest jej jak najszybsza diagnoza.


Od redakcji:

Artykuł prezentuje rzetelne informacje o tematyce związanej z ochroną narządu oraz korekcji wad wzroku, opracowane przez wykwalifikowaną kadrę zespołu Zdrowym okiem. Nie zastąpi on jednak fachowej porady u specjalisty – okulisty lub optometrysty.


Bibliografia: