Krótkowzroczność to najczęściej występująca wada wzroku aktualnie określana mianem światowej epidemii. Na całym świecie cierpi na nią około miliarda osób. Krótkowidz ma trudności z widzeniem przedmiotów, które znajdują się daleko, a także problemy z czytaniem i widzeniem po zmroku.

Gdzie szukać przyczyny?

W większości przypadków, główną przyczyną krótkowzroczności jest zbyt długa gałka oczna, w związku z czym ognisko obrazu znajduje się przed siatkówką. Mówi się wtedy o tzw. krótkowzroczności osiowej. Gdy przyczyną staje się nieprawidłowa krzywizna elementów układu optycznego oka, mamy do czynienia ze schorzeniem nazywanym krótkowzrocznością krzywiznową. Z kolei jeśli przyczyna krótkowzroczności tkwi we wzroście współczynnika załamania układu optycznego oka, można mówić o krótkowzroczności refrakcyjnej. Krótkowzroczność jest z reguły dziedziczna, więc jeśli cierpią na nią twoi rodzice, to ty także znajdujesz się w grupie ryzyka. Na występowanie krótkowzroczności wpływają również czynniki środowiskowe, takie jak długotrwała praca, która zmusza nas do wytężania wzroku z bliska.

Czy jestem krótkowidzem?

Krótkowzroczność, nazywana także miopią, objawia się trudnościami z widzeniem dalekich przedmiotów oraz nieostrym widzeniem w nocy. Osoby cierpiące na miopię, często mrużą oczy, aby poprawić ostrość widzenia. Krótkowzroczność z reguły wykrywana jest już w dzieciństwie, gdy dziecko siada za blisko telewizora, nie widzi dobrze wyrazów napisanych na szkolnej tablicy lub gdy czyta książkę z za małej odległości. Wada ta postępuje do wieku dojrzewania, po czym stabilizuje się we wczesnej dojrzałości. Niestety u niektórych osób ostrość widzenia stale się pogarsza. Aby zdiagnozować miopię należy wykonać kompleksowe badanie wzroku. Lekarz stwierdza krótkowzroczność po wykonaniu skiaskopii lub refraktometrii. Wyróżnia się krótkowzroczność małą (do -3 dioptrii), średnią (powyżej -3 do -7 dioptrii) i dużą (więcej niż -7 dioptrii). Pacjenci cierpiący na krótkowzroczność dużą są objęci ryzykiem odwarstwienia się siatkówki, co może prowadzić do całkowitej utraty wzroku.

Sposoby korekcji

Najczęstsze sposoby korekcji krótkowzroczności to okulary korekcyjne posiadające rozpraszające soczewki oznaczone znakiem minus lub soczewki kontaktowe. Największy wybór soczewek kontaktowych korygujących krótkowzroczność znajduje się w katalogu soczewek kontaktowych sklepu Kodano.pl. U dzieci i młodzieży, można stosować soczewki kontaktowe, zakładane na noc. Jest to tzw. ortokorekcja, która spłaszcza powierzchnię rogówki, a efekt ten utrzymuje się cały dzień. Osoby dorosłe z ustabilizowaną wadą wzroku, mogą zdecydować się na korekcję laserową, która przywraca jakość widzenia bez późniejszej konieczności noszenia okularów bądź szkieł.

Jak mogę chronić swoje oczy?

Pamiętaj, aby nie pracować za blisko monitora komputera, nie czytać książek ze zbyt bliskiej odległości oraz zapewnić sobie odpowiednie oświetlenie do pracy wzrokowej. Możesz też wykonywać różne ćwiczenia odprężające gałkę oczną. Niestety, pacjenci cierpiący na krótkowzroczność dużą są nią obciążeni genetycznie. Jednakże u większości z nich, w szczególnie u dzieci, można spowolnić, a nawet powstrzymać jej postępowanie. Regularna kontrola wady, a także stosowanie się do zaleceń lekarza na pewno przyniesie odczuwalne rezultaty.


Od redakcji:

Artykuł prezentuje rzetelne informacje o tematyce związanej z ochroną narządu oraz korekcji wad wzroku, opracowane przez wykwalifikowaną kadrę zespołu Zdrowym okiem. Nie zastąpi on jednak fachowej porady u specjalisty – okulisty lub optometrysty.


Bibliografia: